Sanne
"Ik ben vrijwilliger, omdat dieren zichzelf vaak niet kunnen redden."
“Dieren waren altijd al zo belangrijk, dat met en voor dieren werken, het mooiste was om te gaan doen. Dieren zijn soms zo hulpeloos, zeker als ze gewond zijn, kunnen ze zichzelf niet helpen. Net als dat wij mensen op die momenten hulp nodig hebben, hebben dieren dat op die momenten ook. Daarnaast zijn huisdieren zo trouw aan de mens, wij moeten dat ook aan hen zijn.
Een voorbeeld van het verschil kunnen maken tussen leven en dood, was toen een Labrador pup helaas was aangevallen door een andere hond en daarbij gewond was geraakt aan zijn buik. Door er snel bij te zijn en adequaat te handelen, was het jonge dier op tijd bij het MCD (Medisch Centrum voor Dieren). Hij was zwaargewond, maar zijn buikwand bleek intact gebleven. Gelukkig hoorden we later dat het dier het gered had.
Een ander voorbeeld is dat van een kat, die van 3 hoog was gevallen, en van schrik snel onder een auto was gekropen.
De eigenaar en omstanders kregen het dier niet te pakken. Wij hebben de kat onder de auto vandaan gekregen en snel naar de dierenarts gebracht.
Iedereen bij de Dierenambulance werkt vanuit zijn of haar eigen passie, maar we hebben allemaal hetzelfde doel. Voor vrijwel elke diersoort is daarnaast ook nog een opvang. Mede daardoor kunnen wij dus zoveel dieren helpen en het maakt de dierenambulance een unieke én speciale werkplek.
Teddy is, van alle ritten, het meeste bijgebleven. Teddy was een pup van een paar maanden oud. Hij liep zonder naar links en rechts te kijken huppelend de straat op. Reanimatie mocht niet meer baten en helaas heeft Teddy het niet gehaald. Dat gaat nog steeds soms door mijn gedachten. Maar hoe je er op die momenten ook kunt zijn voor de medemens, hoe je elkaar bij kunt staan en hoe triest het verhaal ook is, dat is dan toch weer het mooie van dit vak.”
Interesse om Sanne's collega te worden?
Wij zoeken meldkamercentralisten: